'EERSTE KERSTDAG - Vrede op Aarde In Menschen een Welbehagen' schrijft Pieter in het vervolg op zijn brief. Hij vervolgt:
'I don't think. Wat me in dezen tijd van strijd en critiek aangenaam aandeed was dat de bisschop van Manchester nog een goed woordje over had voor de pas afgetreden koning. Want met alles wat ie voor zijn land en volk heeft gedaan, staat er nu toch vlak naast. Zoolang je macht hebt en er wat van je te halen is, precies zóólang sta je in aanzien en is men zelfs bereid om alles door de vingers te zien. Maar zoodra je niets meer in de melk te brokkelen hebt dan is je werkelijke persoon vergeten en afgedaan.'
Dat de kerst voor Pieter anders is verlopen dan hij vooraf dacht schrijft hij hier:
en vervolgens:
'De grootste (Jezus a/h kr.) in 't midden met het Eeuwige Licht er voor in den vorm van een ouderwetsch pitje in 'n drijvertje op een laagje olie in een glas water. Aan de koude behangsellooze wand 'n stoffige hangklok (Fransche Bazar model) 'n paar vergrootingen van familiepotretten en 'n door wijlen den hofmeester gemaakt plakkaat in een lijst van Londensche prentbriefkaarten en cigarettenplaatjes van vrouwelijke artisten en danseressen. Een der schoonzonen had een radio meegebracht, die ingeschakeld en zoo luid mogelijk werd gezet. Om dat te overstemmen zat iedereen zoo hard hij kon tegen den ander te brullen en in deze omgeving werd opgediend. Soep met heele koolbladeren en stronken die je op je bord moest klein snijden om ze te verwerken. Toen visch in allerlei soorten. Eerst in olijfolie gebakken stokvisch, daarna verst gekookte kabeljauwen het derde gerecht gebakken mootjes kabeljauw. Dus alle drie de vischgerechten 'bacaljau'. Daarna een met kaneel bestrooide vermicellie-pudding, met appelen, tangerinen, vijgen, gedroogde peren en drie soorten noten toe. Kleine broodjes inmiddels al libitum en wijn dito. Hoe lekkerder het smaakt hoe meer wijn men drinkt. Ik heb me beperkt tot 1 1/2 glas, maar van de twee groote 5-liter kruiken was aan het eind van den maaltijd niet veel meer over. Wijn hoort hier bij een maaltijd zooals bij ons aardappelen. Mijn buurman, die behalve de kokkin nog twee inwonende bedienden heeft, moet voor die drie personen ook geregeld op 3 liter wijn per dag rekenen.'
Omdat het lang duurt voordat iedereen aan tafel gaat, heeft Pieter best honger. Hij had een speech in elkaar gedraait die iedereen begreep en beantwoordde met 'een hoop gebrul van viva, viva!'
Als na de maaltijd de boel dreigt in te kakken, verzint Pieter een gezelschapspel en daarmee wordt het dan toch nog laat en gezellig. Op weg naar huis wordt er nog een zwager aangedaan, waar een glas port moet worden gedronken.
'Bedoelde zwager woont in dezelfde armoedige buurt, ook in zijn eigen huis, waarvan ik een klein gemeubileerd kamertje heb gezien, waarin 'n piano (rammelkast) nette stoelen en tapijt. Twee verdiepingen hooger een pracht eetkamer;groot en goed verlicht , mooie tafel met kanten kleed en groot buffet vol kristal. Gewreven houten vloer (niet ingelegd). Of ze nu net aan de schoonmaak waren weet ik niet, maar er was geen stoel inh de eetkamer en geen looper op de trappen. We dronken dus staande ons glaasje port en was ik in één avond voor het eerst in twee Portugeesche woningen geweest.'
'Bij opoe de vorige programma's herhaald. Biefstuk in 'n omhulsel van eibeslag, gebakken visch en 'n prachtig stuk gebraden kalfsvleesch. Ongepitte aardappelen en ongesneden, ongestoofde groenten in een smakelooze hoop op een schaal. Aan jus doet men niet. Er staat een groote flesch olijfolie op tafel waarvan iedereen naar believen neemt. Na afloop heb ik ze bezig gehouden met luciferskunstjes, touwtjespuzzles en heeft de familie op mijn voorbeeld getracht zich op de maat van de muziek al schuifelend te verplaatsen, terwijl je telkens de voeten daarbij in tegengestelde richting naar binnen toe draait, in plaats van het gemakkelijke parallel in één richting. Ze hebben zich bij hun eigen zotte pogingen krom gelachen. Dus ik heb m'n kost verdiend een was toch blij om op die manier door de Kerstdagen heen te komen. Die heele familie woont hier in de buurt. Behalve mijn buurman (die toch andere huizen heeft) wonen ze allemaal in hun eigen huis, enkelen zijn zelfs rijk, maar manieren.......tida ada! Dat zal bij de upper ten natuurlijk wel anders zijn. Maar wat aardig is in deze groote familie: de zwagers gaan als broers met elkaar om, de onderlinge verhouding is belangstellend, lief, voorkomend en zorgzaam en die sfeer maakt goed wat er aan manieren en stofdoeken te kort komt.'
Tot slot klaagt Pieter over de post die of helemaal niet komt of met enkele brieven, weken uit elkaar gedateerd, tegelijk.
Dat is het tijd om te stoppen met:
'A happy 1937 en veel liefs, ook voor de ukken.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten