December 1936 (4 bis); oord des verdriets

De zon schijnt volop, maar toch is het koud in Porto. Er waait een frisse wind vanuit de bergen die dik besneeuwd zijn. 'Een beetje zuid-oostelijk hier vandaan hebben we de Estrella die 2000 meter hoog is en dichter in de buurt Oostelijk en Noordelijk zijn reeksen van 1000 tot 1400 meter.' Pieter probeert zo warm mogelijk te blijven in zijn gebreide pullover en gevoerde sloffen. 

Hij is weer in zijn nopjes met een stel nieuwe kranten 'zoomede 3 pakken foto's uit Afrika en een boekje uit Holland terug.' De kranten worden uitgespeld. 

'Zoo zag ik dat Dr. Kramer, jullie ook bekend van de Bergweg (Ziekenhuis) zijn 25-jarig jubileum heeft gevierd; dat de consul-generaal van Denemarken , de eenige man die in Rotterdam altijd met een hooge hoed liep, ter ziele is en dat Mevr. Jo van Ammers-Kruller er vriendelijk maar flink van langs krijgt over haar boek 'De Sans-culotten'.* Je moet in Holland toch al héél wat presteeren wil je gaaf onder de handen der heeren critici uitkomen. Verder zit ik te smullen van 'De Kern', die weer heel wat lezenswaardigs biedt.'

Telkens als de postbode naar boven komt, zit Pieter in angst. Hij is bang voor nog meer afwijzingen - heeft er al zeven binnen. Maar ziedaar:

'Twee aangeteekende brieven tegelijk. Geen pakjes terug. Dat belooft wat! Gauw kijken. Eerste brief van de Essenburgersingel 94 opengereten. Daaruit vielen achttien gulden in m'n schoot voor een verkocht filmapparaat dat ik nog bij de familie Chambers achter had gelaten. Hoera! Toen de tweede brief. Daar viel ik bijna van om. Die Amsterdamsche vriend van me, stuurde al vast f 100,- op afrekening, had nog f 20,- in petto en had nog 26 platen over van de 42 steendrukken van het jaar 1856 die ik hem gestuurd had om een loterijtje van te maken. Een brief van Prins Frederik (broer van Willem III) aan de firma van Kempen die ik bewaard had, heeft f 15,- opgebracht.** Hij is nu bezig om de rest van de hand te doen, zoodat ik in totaal nog wel op 'n tweede honderd gulden zal kunnen rekenen. Op die manier brengen die 42 onnoozele prentjes ongeveer net zoveel op als mijn helele ameublement, radio en alles incluis! Hiep, hiep, hiep..........HOERA!

    EN P/D GAAT ZOO GAUW MOGELIJK NAAR MADEIRA!

Ik zit nu nog te wachten op het adres van die vrind van me die daar moet wonen. Dat moet uit Londen komen en verwacht ik in den loop van de volgende week. Dan als de blixem naar madeira schrijven. Daar gaat dus ook 'n dag of 14 overheen. Dan hebben we al gebin Januari. In dien tusschentijd hoop ik dan antwoord te hebben van de twee grootere dingen die ik nog wachtende ben en kan dan met een gerust hart dit oord des verdriets vaarwel zeggen. Altijd in de veronderstelling dat ik daar net zoo goedkoop kan bolwerken als hier. 

Ik kijk de wereld al met heel andere oogen aan. Dan krijg ik weer het geduvel hier van opbreken, inpakken, meubvelen verkoopen, enz. Maar MET liefde! Ik heb nog een paar ideeën in petto en zal me er daar wel weer doorheen slaan. Ik ga om m'n schade in te halen minstens 2700 piksplinternieuwe kennissen maken en als ik dan aan elk 'n halve Escudo in de maand kan verdienen dan ben ik 't heertje.'

De man die dacht nooit meer in Afrika te zullen komen, maakt nu dus toch plannen om daar van de zon te gaan genieten, 'al is het dan ten Noorden en niet ten Zuiden van de evenaar.'

* Menno Ter Braak had eenduidelijke mening over de boeken van Jo van Ammers-Küller. Lees hier welke.

** Van Kempen en Zonen was een zilverfabriek in Voorschoten. Hier een beetje extra informatie