Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. Het gaat hier om een deel van de geschieden

Mijn foto
Amsterdam, Noord-Holland, Netherlands
Als schrijver van dit blog ben ik maar een doorgeefluik. De informatie komt van foto's en brieven van Pieter Deys (1880-1945), de vader van Katy (1904-1977) Frits (1906-1949) en Adolf (1908-1940). Pieter was getrouwd met Sophia Draaijer (1872-1932). Frits trouwde met Els Nelson (1908-2004). Zij kregen 4 kinderen, mijn vader Henk (1932-2023), Willem (1934? als baby overleden), Bob (1935) en Els (1937).

zaterdag 25 juni 2022

December 1936 (7bis); toen ik nog jong was

‘Die koude bergwinden’ die niet waaien op het moment dat Pieter dit schrijft, brengen altijd weer herinneringen boven. 

‘Ja, dat is uit den tijd “Toen ik nog jong was.” En op 2 Dec. Zei mijn kalenderblaadje: ‘Een rimpel is een streep door de rekening der schoonheid”. Als dát zoo is, dan is er bij mij van de hele ‘rekening’ niets meer te zien. The laughs of to-day are the wrinkles of to-morrow. Enfin, als je nog maar met een dappere grijnslach je kist ingaat, dan is all well that ends well. Volgens de familie-overlevering zong m’n grootmoeder in haar laatste ogenblikken Psalm 121 - en die had in haar heel leven nooit een berg gezien. 

Overmits we echter nog eenige jaren voor den boeg denken te hebben zal ik met dezen brief zowat precies op tijd bij Katy aankomen met mijn wensen voor een gelukkiger ’37 dan ’36 was. Dus lieve kind, minder pijntjes in het volgende jaar, minder ‘bestuur’ en ’n goeie baan.’

Helaas is er wat een goeie baan betreft voor Nascimento slecht nieuws gekomen. Hij had plannen om in februari te gaan trouwen, hoopte op een salarisverhoging en ging ervan uit dat Pieter bij hem in de buurt zou wonen of zelfs inwonend zou zijn. Maar het mag niet zo zijn. 

‘De baas die het agentuur voor het Noorden had van de Good Year banden is doordat de hoofdagenten Lissabon door de Company zijn veranderd, die agentuur kwijt geraakt. De andere, min of meer verwaarloosde agenturen leveren niet genoeg op, met het gevolg dat N. direct 200 Esc. per maand vermindering moest aanvaarden, met opzegging tegen het einde van Februari. Dus niet trouwen, geen baan en ik weg. Het arme kereltje zit er erg over in. Hij zorgt voor zijn moeder en eenige zuster met kinderen plus de kinderen daarvan en ’n ongelukkige broer. Elf jaar in die baan geweest en nu in twee maanden op straat. Damned hard lines.’

Pieter haalt ‘the law of coincidence’ aan, ‘waar Edgar Wallace nog al eens mee schermde.

‘Nou, daarvan had ik onlangs weer eens een bijzonder aardig staaltje. ’n Jaar of 25 geleden heb ik eens in Johannesburg een toneelstuk gezien, getiteld: Dr. Jekyll and Mr. Hyde. Dat was n.l. een en dezelfde persoon, die overdag een geliefd dokter was en ’s nachts veranderde in boef en roover. In ’n brief die ik toen net aan ’t schrijven was, schiet me dat stuk te binnen en verwees ik naar de moraal van dat stuk. So far so good. Drie dagen later kom ik bij m’n kapper en daar loopt het gesprek over films. Laat nu een daar aanwezige klant vragen of ik wel eens gezien had “Dr. Jekyll and Mr Hyde”! Dat is toch wel weer een sterk staaltje.' 

Er is nog ruimte in de brief voor een taalkwestie:

‘En wat ze hier an niet uithalen met ’t werkw. FAZER (maken of doen) daar kom je heelemaal mee in Moerenberg. Als je zeggen wilt: ik ben jarig, dan wordt dat vertaald met: fase Anes (ik maak jaren).'

En tot slot nog een staaltje van mogelijke begripsverwarring, gebaseerd op 'gelijkluidendheid van woorden': 

'Als je hier in de krant een kopregel ziet: FALICEMENTOS, dan zou je denken dat je een opsomming kreeg van firma’s die over den kop zijn gegaan. Mis. Dat is hier een lijstje van overledenen. Niet kwaad, want failliet ben je dan zeker en voor goed.’

Met de wens op een ‘het verder z.g.n. ‘zalige’ uiteinde’ en een goed begin van het Nieuwe Jaar, eindigt Pieter zijn brief, maar het is niet de laatste van het jaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

1880-1945; Pieters cv 1893-1915

Het is weer eens tijd voor een update van de informatie rond Pieter Deys. Ik probeer zijn 'werkzame' leven op een rijtje te zetten e...