April 1940 (1); echt mijn lievelingsgaren

Het petit paquet van PaMa is binnen: 

'Allemenschen, wat kwam daar een hoop uit en ik kan me zoo voorstellen wat een tijd dat nog gekost heeft eer je alles bij mekaar had Ma, maar je hebt alweer alle eer van je werk, want het was weer àf, en ald je dan nagaat dat de post er nog maar 12 1/2 c op liet betalen, dan snap je dat ik er 100% van in de wolken was.'

Els heeft alles zorgvudlig uitgepakt en notites gemaakt van alle spullen, zodat ze haar ouders verslag kan uitbrengen. 

'Dat de kinderen blij waren met hun cadeaux, dat hoef ik jullie niet te vertellen, direct werd alles bekeken en het klokje van Henk staat nu in de jongenskamer op het boekenrekje dat toevallig deze week klaar is gekomen en waar alle boeken in staan.'

Kokkie was in haar sas met de broche 'en ging er prompt 's middags mee pronken.' Het is een leuk dingetje en Els snapt dat ze ermee verguld is. De kokkie laat via Els de groeten doen en lheel hartelijk danken voor de gift. Dan gaat Els in willekeurige volgorde de spullen af die voor haar zijn gekomen. Het is een hele lijst, tot een met zeep tegen ladders aan toe!

Els is benieuwd waar die zeep vandaan komt, misschien gaat Ma nog wel eens naar 'de "Maison de Bijenkorf"? Het voornemen is om met de geant-geanttaft te beginnen. Daar kan Els dan een jurk van maken 'voor de blindenfuif in de soos op Prinsen verjaardag.' En zo is er altijd wel iets te naaien. In deze drukke tijden duurt het wel een week voordat een jurk af is, 'want ik werk ze nog altijd piekfijn af aan de achterkant. Het is dan net als jij altijd zei, of je meer genoegen in zoo'n jurk hebt.'

Er is ook een drukwerkpakket aangekomen met de Haagsche Post, Kern en Lybelle. Daarin is al lekker gebladerd. Als tegenprestatie gaat er bij deze brief dan ook een bijlage terug, waaronder een foto die bij een bruiloft is gemaakt, waarop Elsje een bosje bloemen gaf, terwijl ze 'een hoedje van Lies' op had. 'Ze vond het erg deftig en deed het prachtig.'

Daarnaast wordt een belastingkaart meegestuurd en wel '40 Verkade Bons'. 'Zou je daarvoor bij je langganan een kwartetspel willen vragen. Hier in Indië is het niet te krijgen.'

Els heeft ondertussen de 'Apen en Hoefdieren in Artis' besteld. Dat zijn plakplaatjes die ze in de boeken zal plakken, zodra ze allemaal binnen zijn. 'De kinderen vinden die boeken altijd erg mooi en leeren op zoo'n manier de beestennamen.'

En Els laat weten dat Henk zijn brief zal schrijven - die heeft hij 5 dagen eerder in ieder geval gedateerd. Ze legt nog even uit wat een Flipposcoop is: 'dat is een karton waar je een doos van kunt maken om die plaatjesserie van de Betuwe -gelei-potten in te vertoonen, ik meen dat 'ie 20 c. kost.'

Overigens vertelt ze erbij dat Henks schrift nog niet erg verbetert, maar zo in de vakantie wil zijn moeder hem niet al teveel plagen. 

Nog wat nieuws over Elsje:

'Ja hoor, Elsje begrijpt ook al wat van het voorlezen, maar mooier vindt ze toch het "boek kijke". Ze mag de oude Lybelles waar ik de recepten en de naaicursus uit heb gehaald zelf bekijken en vindt dat prachtig.'

Met alle dat al opgestuurd wordt, durft Els niet ook nog in te gaan op het voorstel van het toesturen van een 'tennispostwisseltje' [?], al gaat haar neus al krullen bij het idee. PaMa hebben al zoveel gestuurd en bovendien, als dertigjarige zou je toch zo langzamerhand voor je eigen spulletjes moeten kunnen zorgen. Maar diep in haar hart hoop ze toch op een 'ja'. 

Het antwoorden van de rest van de brief van PaMa stelt Els uit, want op haar vorige antwoord moesten de ouders in verband met het gewicht strafporto betalen, en dat is natuurlijk niet de bedoeling.