1936-1942 vader aan Katy; insult to injury

Er zijn door Katy nog vijf ansichtkaarten bewaard, die haar vader aan haar schreef, eerst nog verstuurd naar Amsterdam, daarna naar Dublin.

De eerste komt uit Ide Hill, een dorp in Kent. Hij lijkt wat cryptisch, maar is het niet.

'L.T. I could not get a telegram away from here on Sunday, so I asked Geo to send a telegram on behalf of the four of us on Monday. Va-Ko-Ge-Mi. But last night Geo came back and had forgotten all about it. So perhaps he will send it to-day. If not you will know that the intentions were good. I repeat: may happy and happier returns of the day. The fun is nearly at an end, and I cannot understand that I have been here for 22 days. I am seeing Thos. Cook in London. Bye bye dearie. K. has written you herself. Heaps of love Dad.'

Zes dagen later volgt nog een kaart, dit maal uit Londen. 

'L.T. Man proposes - God disposes. My steamer had an accident and is in the drydock in Hamburg. I am now trying to get back on the same boat by which I came, which travels via Antwerp, Rotterdam, Havre . Should get to Rotterdam I will ring you up, because I don't think you will stay there long. Micky is in bed with a bit of a temperature and soar throat. Many thanks for your letter. Don't write to Opoto yet till you hear from me. Heaps of lover Dad.'

Ernaast is nog een 'handtekening van 'Koekie' toegevoegd.

De twee kaarten zijn uit een periode die we kennen: Pieter zit al enige tijd in Portugal en is voor een zomervakantie uitgenodigd door de familie Chambers. Katy is er ook nog enkele dagen geweest. Va-Ko-Ge-Mi zijn dus Vader, Koekie, George en Micky.

De kaart uit 1939 is naar het Ierse adres gestuurd, vanuit Rotterdam.

'D.K. Thanks for your typically Irish card, from which I note that there "ain't no news" Same here, in a world on tenderhooks. En over hoe warm het was en hoe ver zal ik maar niet schrijven. Ik stuur je het krantje waar 1 ber. uit is voor Frits. Nou dè und halte dich zeh! 27 van Dad.'

Vanuit Gouda komt een kaart even voor het nieuwe jaar ingaat. 

'D.K. Just a try on. Perhaps this card will reach you, as Ireland is after all a neutral country. After the war miss Hoedemaker and I will get married and stay on here in the small house which we managed to get hold of in this small place. We received the terrible news about A, through The Hague. His wife marrying a few months after his death, adds insult to injury. We wish you a new year as happy as possible under the circumstances. And God help poor Frits and his wife & children. We hope to hear that you are well. Love Dad.'

In juli 1942 is er weer contact. Een volgeschreven kaart, is het deze keer, zonder afbeelding.

'D.K., Yesterday I received your card dated 24-3-'42 so it took a little over 3 months , and very glad I was to get it. Yes, the face of the world is changing fast. I simply cannot convince myself that I shall never see A. again. It seems like a bad dream. I cannot understand that snake of a woman. I was pleased to hear that your health is keeping up to the mark. We here are always the same; no complaints. But for the war, this last year has been the happiest in my whole long life. Two years ago I was in a camp of civil prisoners at Schoorl near Bergen. But I must admit that the Germans treated me very decently. It is just a year now that we live in an old fashioned cottage all by ourselves; f 5,- a week. It is a little damp, but very comfortable, and I am working a bit of garden, a strip of stone, brick and cinders along side the house, 2 x 13 meters. Potatoes and celery doing well. Outdoor tomatoes have difficulties. Too cold. Spring onions fair. 

Is aunt Nelly still alive?

How did you get to know that F. was not at Pontianak anymore? I was terribly worried, because the place has been bombarded. There was no fighting in the part of Java, where you say he is now. Jopie will be pensioned off next January. As soon as this war is over, we intend to go and live in the Ahrthal, where you and I had such a nice time, or in the South of France - Lourdes, which is also a beautiful spot. As there is strife and missery enough in the world, I hope that you will accept the situation as it is, all the more so as we hope to see each other after the war. Therefore, love from both of us and au-revoir from Dad.'

In de ruim 7 jaar waarin deze berichten zijn verstuurd - en ontvangen. Is er veel gebeurd. Pieter zit aanvankelijk in Porto en Katy werkte nog in Nederland. Er is in '36 nog contact met Koekie en hoop op een relatie. De dreiging van de oorlog wordt voelbaar. Pieter keert terug naar Nederland en ontmoet zijn toekomstige vrouw Jopie Hoedemaker. Katy gaat in Dublin werken. De oorlog breekt uit. Adolf komt om het leven en Pieter, die al jaren geen contact meer met zijn zoon had, vervloekt de weduwe om haar snelle hertrouwen. Zelf vindt hij in de oorlog geluk bij zijn nieuwe vrouw, werkt hij in de tuin en maakt hij toekomstplannen. Maar een verhuizing naar Duitsland of Frankrijk zal er niet meer van komen.